Doğrudan sosyal hizmet uygulamalarında hikâye ve masallar

Abstract

Hem bir sanat hem de bir bilim olarak tanımlanan sosyal hizmet, insanların değişen topluma adapte olabilmeleri için iyilik hallerinin gelişmesini ve devamını sağlamak amacıyla hizmet veren, insanların yaşam kalitesini geliştirmeye yardım eden bir dayanışma ve yardım etme mesleğidir. Sosyal hizmette sanat terapi tekniklerinin özellikle her yaştan müracaatçı grubuna uygulanabilirliği iyileştirme ve rehabilite edici özelliği açısından mikro mezzo ve makro boyutta geniş bir çerçeve sunması önemlidir. Sanat terapi uygulamaları içinde yer alan masallar ve hikâyelerin terapötik etkileri dolayısı ile müracaatçının duygularını dışa vurma imkânı vermesi sosyal hizmet alanında kendine bir yer edinmesine olanak sunmaktadır. Sosyal hizmet uzmanlarının müracaatçıların ihtiyaç ve beklentilerini dikkate alarak belirlenen hedeflere ulaşmak için uygun sanatsal teknikleri/sanat unsurlarını mikro, mezzo ve makro boyutlarda ele almaları ve yardım ilişkisinde bir müdahale tekniği olarak kullanabilmeleri etkili bir müdahale sürecinin gerçekleşebilmesinde büyük önem taşımaktadır. Bu çalışmanın amacı terapötik bir araç olan masal ve hikâyelerin sosyal hizmet alanındaki birey, aile, grup ve toplum açısından uygulamadaki yeri nedir sorusuna cevap aramaktır. Bununla birlikte bu çalışmada sosyal hizmetin mikro-mezzo ve makro boyutlardaki uygulama alanlarındaki müdahale süreçlerinde masalların ve hikâyelerin müracaatçı grubu üzerindeki etkileri örneklendirmelerle ele alınarak değerlendirilecektir. Neredeyse insanlığın varoluş sürecinden beri süregelen masal ve hikâye anlatımının ve bir terapi aracı olarak kullanımının önemi üzerinde durulacaktır. Temel hedefinde insanın refahı ve yüksek iyilik hali olan sosyal hizmet mesleğinde masal ve hikâye anlatımının anlatıcılığının ve bir terapi aracı olan bu ögelerin yer bulması ve kullanım alanlarının yaygınlaştırılması etkili müdahale süreçlerinin yürütülmesine değerli katkılar sunabilecektir.

Social work, which is defined as both an art and a science, is a solidarity and helping profession that helps people to adapt to the changing society and to provide services to ensure the development and continuation of their wellbeing, helping to improve the quality of life of people. Social work practices can be done directly or indirectly, depending on the role of the practitioner, in other words, depending on whether the practitioner is active or passive in practice. Although direct interventions are generally associated with clinical applications, it is also defined by social workers as a term that expresses the achievement of the goal with direct personal contact with the clients and the right effect. In this study, the use of stories and tales in social work practices with individuals, families and groups within the scope of direct social work practices. In this context, the therapeutic effect of fairy tales and stories, the mirror, model, tool and storage functions of fairy tales are discussed. It is thought that the use and dissemination of narrative techniques as a therapeutic tool in the intervention processes of social work, which has a wide practice area and covers a wide variety of clientele, will improve the field. While social workers will be better equipped in their field, they will be able to train themselves to make more comprehensive applications.