Denetimli serbestlik uzmanlarının kendine yansıtma ve içgörü düzeyleri ile sosyal sorun çözme becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi

Abstract

Bu çalışmanın amacı, denetimli serbestlik uzmanlarının kendine yansıtma ve içgörü düzeyleri ile sosyal sorun çözme becerileri arasındaki ilişkisini ortaya koymaktır. Bu araştırmada nicel araştırma yöntemlerinden ilişkisel tarama yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini ülke genelinde 144 denetimli serbestlik müdürlüğünde görev yapan 966 denetimli serbestlik uzmanı oluşturmaktadır. Basit tesadüfi örnekleme yöntemi ile belirlenen 275 denetimli serbestlik uzmanına ulaşılmıştır. Araştırmada Grant ve arkadaşları tarafından (2002) geliştirilen ve Türk kültürüne Yavaşoğlu (2010) tarafından kazandırılan "Kendine Yansıtma ve İçgörü Ölçeği" ve D'Zurilla ve arkadaşları (2002) tarafından geliştirilen Eskin ve Aycan (2009) tarafından Türkçe'ye uyarlanan "Gözden Geçirilmiş Sosyal Sorun Envanteri Kısa Form" kullanılmıştır. Araştırmada frekans, t testi ve one way ANOVA olmak üzere parametrik testler uygulanmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgularına göre denetimli serbestlik uzmanlarının, kendine yansıtma ve içgörü düzeyleri ile sosyal sorun çözme becerileri arasında pozitif yönde anlamlı bir ilişki olduğu saptanmıştır. Araştırma sonuçları denetimli serbestlik uzmanlarının kendi duygu, düşünce, davranışlarıyla ilgili yeterli gözlem, değerlendirme, farkındalığa ve rasyonel sosyal sorun çözme becerilerine sahip olduklarını ortaya koymaktadır. Bu çalışmada; denetimli serbestlik uzmanlarının sosyal sorunları çözebilmek adına değişimi destekledikleri, sosyal sorunlarla ilgili detaylı bilgi edindikleri, sosyal sorunları çözebilmek için rasyonel sorun çözme becerilerine sahip oldukları, sosyal sorunları tehdit olarak görmekten ve sorunlara üstünkörü çözümler getirmekten kaçındıkları tespit edilmiştir. Ancak denetimli serbestlik uzmanlarının çalışma süreleri arttıkça sorun çözme becerilerinin negatif sorun yönelimine dönüştüğü görülmüştür. Bu negatif durumu önlemek adına ise akademik, akran süpervizyon sisteminin geliştirilmesi ve süpervizyon programının planlı, programlı ve sürdürülebilir olmak üzere sistematik bir şekilde yürütülmesinin gerekli olduğu önerilmiştir.

The aim of this study is to reveal the relationship between probation experts' self-reflection and insight and their social problem-solving skills. In this study, the relational survey method, one of the quantitative research methods, was used. The universe of the research consists of 966 probation experts working in 144 probation directorates across the country. 275 probation experts determined by simple random sampling method were reached. In the research, "Self-Reflection and Insight Scale" developed by Grant et al. (2002) and brought to Turkish culture by Yavaşoğlu (2010) and "Revised" adapted into Turkish by Eskin and Aycan (2009) developed by D'Zurilla et al. (2002). Social Problem Inventory Short Form" was used. Parametric tests such as frequency, t-test and one-way ANOVA were applied in the study. According to the findings obtained from the research, it was determined that there was a positive and significant relationship between probation experts' self-reflection and insight levels and their social problem-solving skills. The results of the research reveal that probation specialists have sufficient observation, evaluation, awareness and rational social problem-solving skills about their own feelings, thoughts and behaviors. In this study; It has been determined that probation specialists support change in order to solve social problems, obtain detailed information about social problems, have rational problem-solving skills to solve social problems, avoid seeing social problems as threats and providing cursory solutions to problems. However, as the working time of probation specialists increased, it was observed that their problem-solving skills turned into a negative orientation. In order to prevent this negative situation, it has been suggested that it is necessary to develop an academic and peer supervision system and to carry out the supervision program in a planned, programmed and sustainable way.