Alman ve İtalyan ceza hukukunda ısrarlı takip suçu
Abstract
Israrlı takip (stalking), öteden beri var olan bir olgu olmakla birlikte, hukuki
bir terim olarak ele alınması yeni, ceza hukukunu ilgilendiren bir suç eylemi olarak
düzenlenmeye başlanması ise daha da yenidir. Ülkemizde de bir süredir ısrarlı takip
fiillerinin ayrı bir suç olarak düzenlenmesi gündemdedir. 2021 yılında Hükümetin açıkladığı
İnsan Hakları Eylem planında müstakil bir ısrarlı takip suç düzenlemesi yapılacağı
ifade edilmektedir. Bu çalışmada, bir suç tipi olarak tanımlanması oldukça güç olan
ısrarlı takip olgusu karşılaştırmalı hukuk yönüyle irdelenmektedir. Bu çerçevede, karşılaştırmalı
hukukta halihazırda mevzuatında ısrarlı takibi müstakil bir suç tipi olarak
düzenleyen Almanya ve İtalya örnekleri bakımından etraflı bir şekilde incelenmiştir.
Çalışmada, öncelikle, psikolojik, sosyolojik ve kriminolojik bir kavram olarak ısrarlı
takip ele alınmış; sonra da ısrarlı takibe ilişkin eylem ve fail tipolojisi incelenmiştir.
Ardından, ısrarlı takibin suç haline getirilmesinin leh ve aleyhindeki görüşler değerlendirilmiştir.
Çalışmanın ana kısmında ise, önce Alman, ardından İtalyan ceza hukukundaki
ısrarlı takip suçuna dair düzenlemeler, suç tipi inceleme metoduna uygun biçimde
incelenmiştir. Whereas stalking has been a long-existing phenomenon, its emergence as a
legal term is a novelty, and its regulation as a criminal offence is even more recent. As well, in
Turkey criminalisation stalking is under consideration. In March 2021, the Government has
announced that it would regulate stalking “as a discrete offence” in the Human Rights Action
Plan. This study analyzss the phenomenon and offence of stalking from a comparative law
perspective. In this vein, examples of Germany and Italy, which have already defined stalking
as a discrete offence in their criminal codes, are examined in terms of both theoretical and
practical aspects. This study first deals with stalking as a psychological, sociological and
criminological concept and then analyses typologies concerning this act and its perpetrators.
Then, the views in favour of and against the criminalisation of stalking are assessed. In the
main section, the provisions concerning stalking in German and Italian penal law are analysed
in accordance with the method of analysis of criminal offences.
Source
Galatasaray Üniversitesi Hukuk Fakültesi DergisiIssue
2022/1URI
https://hdl.handle.net/20.500.12436/4340https://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/1112399
https://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/1112399