Covid-19 Pandemisi Sürecinde Yaşlı Bireylerin Durumunun Sosyal Hizmet Bağlamında Değerlendirilmesi

Abstract

Bu araştırmada, COVID-19 salgını sürecinde yaşlı bireylerin mevcut durumunun ve ihtiyaçlarının tespit edilerek sosyal hizmet bağlamında değerlendirilmesi amaçlanmaktadır. Nicel araştırma yöntemi kullanılan bu araştırmanın örneklemini İstanbul’da ikamet eden 415 yaşlı birey oluşturmuştur. Araştırmanın bulgularından yaşlı bireylerin sosyodemografik bilgileri, sosyal destek durumları, teknoloji kullanımları, zamanı değerlendirme yöntemleri ile bedensel ve ruhsal sağlık durumlarına ilişkin bilgiler elde edilmeye çalışılmıştır. Araştırmanın sonuçlarına göre, pandemi döneminde yaşlı bireylerin çoğunluğunun eşi ve çocuklarıyla birlikte yaşadığı, gelir durumu sebebiyle zorlandıkları ve önemli bir kısmının destek ya da yardım almadıkları, alışveriş vb. gibi dışarı çıkılması gereken ihtiyaçlarını karşılayan birilerinin olduğu ve ev dışına çıkılmasını gerektiren ihtiyaçlarının genellikle çocukları tarafından karşılandığı, yaşlı bireylerle en az iletişime geçen grubun yetkililer olduğu görülmüştür. Yaşlı bireyler, sevdikleri ile genellikle günde bir kez veya daha az sıklıkta yüz yüze görüşebildiklerini, cep telefonu ve bilgisayar kullanımına yeterince hakim olmadıklarını, evde kaldıkları günlerde yeterince fiziksel aktivite gerçekleştirmediklerini, salgında en önemli korkularının kendilerinin ya da yakınlarının hastalığa yakalanması olduğunu belirtmişlerdir.

This research was conducted to evaluate the situation and needs of elderly individuals in the context of social work during the COVID-19 pandemic. The sample of this study, in which quantitative research method was used, consisted of 415 elderly individuals residing in Istanbul. From the findings of the research, it was tried to obtain information about the sociodemographic information, social support status, technology use, time management methods and physical and mental health status of the elderly individuals. According to the results of the research, during the pandemic period, the majority of the elderly individuals lived with their spouses and children, had difficulties due to their income situation and did not receive support or assistance, shopping, etc. It has been seen that there is someone who meets their needs such as going out, and their needs that require going out of the house are generally met by their children, and the group that has the least contact with the elderly is the authorities. Elderly individuals stated that they can meet face-to-face with their loved ones usually once a day or less frequently, they do not have enough knowledge of mobile phone and computer use, they do not perform enough physical activity during the days they stay at home, and their most important fear is that they or their relatives will catch the disease.