Karadâvî’nin “Azınlıklar Fıkhı” Kavramsallaştırması: Teori ve Tatbikat
Citation
Okumus, F. (2024). Karadâvî’nin “Azınlıklar Fıkhı” Kavramsallaştırması: Teori ve Tatbik. Çekmece Sosyal Bilimler Dergisi, 11(23), 63-79. https://doi.org/10.55483/cekmece.1418139Abstract
Müslümanların batı ülkelerinde yoğun olarak yaşamaya başlamaları, müstakil bir
“diaspora” teşkil ederek cami ve İslam okulu gibi kendi müesseselerini kurmaları, tarihte bu
ölçekte benzeri olmayan yeni bir durumdur. Zaman ve zemine göre fetvanın değişebileceği
anlayışının bir tezahürü olarak yirminci yüzyılın son çeyreğinden itibaren “azınlıklar fıkhı”
(fıkhu’l-ekalliyat) kavramı ortaya atılmıştır. Katar Üniversitesi Şeriat Fakültesi’nin kurucu dekanı,
el-Cezire televizyon kanalının etkili hatibi Mısırlı alim Yusuf el-Karadavi (v. 2022) bu kavramı
ilk ortaya atanlardandır. Bu makale Karadavi’nin özellikle “Fî fıkhi’l-ekalliyyât elmuslime“(Müslüman azınlıklar fıkhı) kitabında tanımladığı, temellendirdiği ve örneklendirdiği
şekliyle “Müslüman azınlıklar fıkhı” kavramını incelemekte olup, bu kavrama yüklediği anlam,
önerdiği ve uyguladığı metodoloji ile sınırlı tutulmuştur. “Azınlıklar fıkhı” kavramsallaştırmasına
dair tartışma ve eleştirilere yer verilmemiştir. Makale bu yöntemleri Karadavi’nin meselelere
getirdiği çözüm ve fetvaları üzerinden analiz etmektedir. The emergence of Muslims living extensively in western nations, creating an autonomous
"diaspora," and establishing their own institutions like mosques and Islamic schools is an
unprecedented occurrence in history. Acknowledging the adaptability of fatwas to diverse
contexts, the concept of "Fiqh of Muslim minorities" (fiqh al-aqalliyat) emerged in the late
twentieth century. Pioneering this idea was Yusuf al-Qaradawi (d. 2022), an Egyptian scholar and
the inaugural dean of the Faculty of Sharia at Qatar University and a prominent speaker on AlJazeera television. This article delves into his concept of "Fiqh of Muslim minorities" (fiqh alaqalliyat) outlined in his book of the same name. Discussions and criticisms regarding the
conceptualization of "minorities fiqh" are not included. The article analyzes these methods through
Qaradavi's solutions to the issues and his fatwas.