Risk toplumunda çocukluk

Abstract

Bu makale, risk toplumunda genelleştirilmiş risk algılarının ve spesifik olarak “tehlikeli yabancı” söylemlerinin çocuk yaşamını ve ebeveynlik tutumlarını nasıl etkilediğini incelenmektedir. Bu bağlamda modern ebeveynlik algı ve pratiklerinde merkezi bir rol oynayan uzmanlık/danışmanlık ve küresel medya faktörlerinin çocuk üzerindeki etkileri eleştirel bir gözle tartışılmaktadır. Makale, çocuklarını tehlikelerden ve risklerden korumak isteyen anne-babaların dış dünya ile çocukları arasına kalın duvarlar ördüklerini, onların kişisel gelişimlerini ve sorunlarla başa çıkma becerilerini bizzat kendilerinin sınırladıklarını örneklerle göstermeye çalışmaktadır.This article tries to explore how perceptions of generalized risks and specifically discourses of “dangerous stranger” affect lives of children and attitudes of parenting. In this context, the impacts of expertise and counseling together with global media, factors that play crucial roles in perceptions and practices of parenting, are critically discussed. The article argues with examples that parents who try to protect their children from risks and dangers ironically build thick walls between their children and the real world and that such parents themselves restrict their children’s personal development and skills of dealing with difficulties.